Her gün böyle şiir okuyorsun sen
Nağme nağme gönle akıyorsun sen
Kimi zaman dertli kimi hüzünlü
Yorgun yürekleri yakıyorsun sen...
Böldüm şu canımı dördünen beşe
Yarım kaldım, yüzüm gülmedi benim
Anam, evlat eşe, bir de kardeşe
Elimden bir çare , gelmedi benim...
Sanma ki bu aşkın biter zamanı
Bırakıp gitsen de gözlerin kalır
Yanar yüreğimde tüter dumanı
Hayalin karşımda yüzlerin kalır
Hakikatten yana seçtim dilimi
Cahilce söylenen söze yenildim
Sabır küreğiyle açtım yolumu
Yokuşu tırmandım düze yenildim
Bilirim yüreğe kilit vurulmaz
Aşığa Halep'in yolu sorulmaz
Bir kuru söz ile gönle girilmez
Yazılanlar kalır, söz uçar gider...
Çok güçlü sanırdım ben kendimi ah!
Cahilce söylenen söz yıktı beni
Konuşsam ayrı dert sussam da günah
Haince bakan bir göz yıktı beni
Gönül gözün görmüyorsa
Sevgi nedir bilmiyorsa
Kara bahtın gülmüyorsa
Ne eli ne dili suçla...
Can da cananın gözleri sürmeli
Seni alıp yüreğime sürmeli
Aşk merhemi diye cana sürmeli
Safâ’yla Merve’nin arası hayat
Bu bir külfet yolu, say Hacer'im say...
Zalime, küffara, şeytana inat
Yüreğin ortaya koy Hacer'im koy...
tüm siirler ıcten duygusal ve gercek hislere tercümanlık yapıyor yolun hep acık olsun canım arkadaşım