Ne Anlatsan Yeşeririz Şiiri - Gülay Özdemir

Üstadım,
Bilmem…
Seni tanımak, dünyadaki en değerli hazinenin
kıymetine varmak gibi.
Sohbetin, duruşun, dürüstlüğün
öğreten yüreklere dokunan dizelerden,
geleceğe ışık tutan kalemlerin
en kıymetlisi sensin, üstadım.

Bilirim,
Sözlerin bazen bir dağın sessizliğini taşır,
bazen bir ırmağın huzurunu.
Her hecen, gönlünle yoğrulmuş
bir emanet gibi düşer kalbimize.

Sen anlatırken,
gökyüzü bile usulca eğilir.
Çünkü hakikati duyan kulaklar
senin nefesinden bir parça bulur kendine;
bir yol gösterir, bir kapı açar,
içimizde saklı duran ışığa.

Üstadım,
Seninle konuşmak;
gölgede kalmış bir bahçenin
birden bire çiçek açması gibi.
Ne anlatsan yeşeririz,
ne dinlesek büyürüz.

Ve bil ki,
bu gönülden dökülen sözler,
sana duyulan saygının,
duyulan vefanın sessiz bir nişanesidir.
Kalemimizin doğrulup yürüdüğü yerde
senin izlerin var
biz, o izlerin gölgesinde serpiliyoruz.
02.12.2025
~ Gülay Özdemir ~