Kendi halinde...
İçimi dökmek istiyorum
Bu ince saf yapraklara
İçimi açmak istiyorum
Bu sevimli satırlara.
İçimde çok şey birikmiş
Hayat insana meşakat verir
Yaşayan ölüler biçare
Hayat insana ye's ü mihnet verir
Bu defa da eshab-ı cefa
Böyle geçecek adamiyet eded.
Kimi zaman aşk kimsesizliğe benzer
Sadece kimse olmadığı zaman düşlersin
Kimi zaman sessiz ilerleyen mavi bir titaniğe benzer
Umutlarını içinden sessiz sessiz düşlersin.
Kimi zaman sokakta oynayan masum bir çocuğa benzer O hızlı hızlı kalp ritimleri
Çaresizlik içindeyim şu saatlerde
Kararsızlık içindeyim şu halimle
Oturduğum yerde sürünerek
Tükenmiş haldeyim şu bedenimle.
Neden kimse çığlıklarıma çağrı olmuyor?
Neden yüreğim durmadan acıyor?
Neden insanlar bu kadar zalim ve acımasız?
Neden sana çıkan yollar sessiz ve ıssız.
Beklettim seni penceremden
Ansızın kendimi beklerken
Yaktırdın beni aleyhine
Ben miyim bilip bilmeden.
Sevdiğini sanmıştım
Çirkin yazılara benzer insan
Sadece dıştan bakıldığı zaman
Anlamını bilmediğim kelimelere benzer
Sadece dışarıdan süzüldüğü an.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!