Yazıların kelime olup döküldüğü noktanın ucunda bir beyaz kağıt
Bir beyaza buladığım siyah duygularımdan ibaret yazılarım.
Ve istersem arşa kadar çıkartabileceğim çığlıklarım var benim.
Göz yaşlarımdan dudaklarıma aktarıyorum sonra hislerimi..
Ve sonra konuşamamak çaresizliği itiyor beni beyaz bir masalın, simsiyah çamura dönen temiz sayfalarına..
Bir tek gözlerin diyorum sevdiğim.
Birde o bakışların,
bakışlarım,
bakışları döktüm ellerimle,
beyazlara nakışladım.
Tek tek yazdım sildim sonra yırtıp attım..
Ben ömrümde bir kere yandım bir kere kurulandım bir defa aldandım.
Kayıt Tarihi : 15.10.2019 02:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!