Müstehâk Şiiri - Ayşegül Tilek

Zerasa;
harf harf dokunduğum urgan ile,
dar ağacına hazırlık yaptığım bir şiir yaziyorum sana...
Kimsesi olmayan bir kimsenin cenazesini kim kaldırır..?

Henüz adımların bile istiharenin kıyılarından geçmez iken
Kabrinden çıkıp da hülyana gelen Mollaya kulaklarını tıkama.
Kaç gece türbanındaki kan ile uyudun ben bilirim ...
*Ayrılık; dipden düze çıkmak arasında geçen zamanın k•hpe bir oyunudur aslında..*
Yer ile göğün yaratıcısına and et..
Ve yalvarırım cefanı, o serkeşe anlatma..
Derin.... bu kuyu çok derin !
çıkabilene helal, çırpınarak batana ise haram olsun..
Ne yazıktır ki mekruhun eteklerinde can çekişenlere..

Âh Zerasa..
m ü s t e h â k sana !
Günlerdir Bir değil bin kelimeyi öldürürken sinende; yılmadan aynı türküyle dudağını ıslatıyorsun..
dilim lâl..
Tutulmuşsun üç harfli bir illete, kendini ismail adanmışlığında teslim ediyorsun..
Vicdanımın en sol yerini vuruyor bu acı..
Sen bir zalimi, cerahat akıttığı yerinden seviyorsun!

*Ona inat, onu seviyorsun.....*

Pekâlâ.. yürü bakalım kor ateşler döşeli bu yolda...
Gayri yâr kapısından gelen her yara
M Ü S T E H Â K sana...