Mustafa Özke Şiirleri - Şair Mustafa Özke

şuramda
yüreğimin
tam orta yerinde

engerek gibi kıvrılmış
yatıyor hasretin

sarıkamıştayız
köşkünü seyrediyoruz katerinanın
güneş akıyor aşağı köye
baltacı mehmet paşayı düşünüyoruz
gülüyoruz yaptıklarına

daha dün gibi hatırlıyorum
yolda yürürken
babamın elimi ilk bıraktığı anı
kaybolduğumu sanmıştım...
oysa elimi bıraktığında
kendimi bulmuştum...

suyun üstüne doğru
yüzü sessizce yükseldi
verdiği nefesi alamadı
bir küçük japon balığı
akvaryumda yığıldı kaldı

kum tanelerinin
denize ulaşma vakti...
başlıyor
emzikli kadınların
süt dolu memesinin sancısı...
bir kasık ağrısıdır vuruyor başa

Seninle Adalar'ın herhangi bir kır kahvesinde çay içerdik
Martılara simit atardık, vapurun gelmesini hiç istemezdik
Vapur gelirdi bizi alıp Üsküdar'a götürürdü rüyam biterdi

Kapat sana varan bütün yollarımı
Yak saçını savur rüzgara küllerini
Sustur yalnız martıları kes dillerini
Terk edip gidiyorsun ama unutma
Tanrı bile affeder mücrim kullarını

en uzak
nereye
atabilir
bir çocuk
kartopunu
güvenerek bileğine

iki yılım geçti
kızım mina ile
ağladı güldü
açtı soldu
iki yılım değişti
kızım mina ile

uzaklardayım
şubat çıkarmış ayaklarını yalın
yağmur da az ıslatmış saçlarımı
düşerken son yaprağı gözlerimin
yüreğime yaslanıyor hayalin