Mustafa Asansörde Kaldı

Karşımda sen, içimde bir ses, korkularım arsız
İnsan ise yaptıklarıyla yapayalnız
Ve insan denk gelince bir insana
Yalnızlığına karşı hesap görmek arzusu kabaracak kadar
Cüretkâr, densiz ve kararsız

Bu hesabı sormak için
Zaten görmeyen gözlerimi iyice daldırdım gecenin karanlığına
Ve neyi nereye bastırdığımı bilemeyecek kadar bilinçsiz bir şekilde
Uyudum, uyandım, üşüdüm
Uyudum, uyandım, dolandım Kuzey Yıldızının altında

Benim hatam insandan görmek istediğim merhameti
Kendi ellerimle yaptığım otopsilerde aramak oldu
Otopsi yaptığım bedenlerin her biri diri,
Ve içinde aradığımı bulamayacağım kadar katı maddelerdi
Benim hatam merhameti almak ve saklamak zannına düşmekti
İnsandan alıp ellerimde tutmak gibi bir emaneti
Tutmak ve saklamak yastığımın altında

Yaşamak ve ilgi duymak hakkı alındı elimden
Ellerimle yaptığım o hata yüzünden
Ölü yerine koyduğum ve aniden tepelerinde belirdiğim
Korkmuş öfkelenmiş ve sonunda beni devirmenin bir yolunu bulmuş
Diri bedenler tarafından
Alındı elimden ilgi duymak ve yaşamak hakkı

Heyecan ise artık
Gece yatmadan önce elimle yastığımın altını karıştırdığımda
Orada bulduklarım kadar var
Ölüm ise bir uzlaşma sonucu ruhuma ulaşacak
Bir elçilik kurulup da
Bir haber getirmedikleri müddetçe bana ölümün ötesinden
Ben bu uzlaşmaya tenezzül etmeyeceğim

Erzurum ise çarşı pazar
Bir elinde divit kalem tutan sarı gelin
Eline nasıl geçtiğini bilmediği hayalleriyle beraber
Beyaz, sarı bazense bir saman kâğıt bulup
Çoktan tanımlanmış kaderinin fermanını yazar

Mustafa ise asansörde kaldı
Beklediysek de deli Mustafa'yı
Delice bir selamla karşılamak için koridorun başında
O asansör hiçbir zaman katımıza ulaşmadı
Katlar 1 oldu 2 oldu 3 oldu fakat 4 olmadı
Anladık ki deli Mustafa asansörde kaldı