Tozlu raflardaki; yarım kalmış kitaplardan çıkıverdi,
Küflenmiş anılarım...
Ömrümü çalan sevgilileri, yüreğimde bi gölge gibi saklarken...
Mıhlanmış yalnızlığıma dair; sıkıntılı anlardan kurtulmak için,
izbe dar sokak aralarında karanlık dokunuşlara bıraktım, kendimi!
Nedensiz kavgalarımı düşündükce; anlamsız kahkahalar çoğaldı, kulaklarımda...
Can sıkıntısı yüreğimle, defalarca kavga ettim...
Senin terkedişine alışamamış olan, sevgisizlik hallerinin bunalım yaşayan benliğim bile, savunmadı beni.
Suçlu idim!
Beni sensizliğe koyan; yanlış tavrımlarım,
Seni,benden kaçıran acı sözlerimdi..
NAFİLE!
Ne yapsam da; kurtulamam müptela yalnızlığımdan!
16.04.04
Sırma MersinKayıt Tarihi : 20.4.2004 13:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

yalnızlığın isyanı mı?
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
TÜM YORUMLAR (1)