Mumun Rüyası Şiiri - Ayfer Ceylan

Yaprağından vazgeçmiş bir ağaçtan yazıyorum.
Gece, titrek bir mum ışığını daha söndürüp yatsam gibi bakıyor.
Belki de bir soykırım planlıyor,
Mumun yandıkça öldüğünden habersiz.
Boşuna kılıçlarını çekiyor;
Yanmak zor dava çünkü o da iyi biliyor.
Yakmaya gelince bir dakika düşünmüyor,
Bizden değil, inançlarından vazgeçiyor.

Bir iç çekiyor,
Mum sönüyor,
Gece uyuyor.

Rüyalar sadece başkalarına el uzatıyor.
O anlarda,
Bir kuş uçuyor;
Camın ardından görüyorum,
Sabaha yol veriyor.

Kalbinden çıkıp,
O yine toprağa dönüyor.
Yine bahara sürüyor,
O yine gülümsüyor.