Gözlerini gözlerime bıraktın.
Seni sevmekle başladı hayatım.
Aşkı seninle tanıdım.
Kandım.
Ağladım.
Ve ağlayan aşıkların gözyaşlarıyım.
Yar iklimi başkadır,ehl-i aşk bilir,
Tek umut beklemektir.
Bu heyecan sonunda sevgili,
Bir ihtimal gelebilir…
Sen giderken,
cebimde senin için sakladıgım çiçek vardı.
kaldı.
benim gibi yaralıydı...
Sen giderken,
gözlerim doldu.
gidiyorsun,
bütün aydınlıkları bıraksan benimle yetmez
gözlerin yok...
gidiyorsun,
bütün sevinçleri bıraksan benimle yetmez
gülüşün yok...
bitmeye mecburdu gizli sevgimiz
bitmeye,
sürünerek.
yavaş yavaş gelmeliydi sonu,
kapanmalıydı bu konu
içimizde.
Aşkımız sımsıkı olmalı,
zehirlemeli kalbimizi,
ve sarmalı bizi sarmaşık…
Sarılmalıyız hiç ayrılmayacak gibi,
paylaşmanın asaletiyle sevgimizi,
saçların saçlarıma karışık…
Gurbet elde mapus düştüm,aglarım.
sensizim,
ve aşıgım.
Yuregim pür-gam,
gözlerim pür-nem,
hayatım bühtan
gülüşün aklıma geldi yine,
bundandır diye düşündüm,
dudagımdaki titreme,
yanagımdaki serinlik,
gözlerimdeki esinti.
bu bana yeter
Merhamet eyle ey yar,gözlerime sen olsun bugün,
Hergün meyleyliyor benimde aksime sensizlik yüklü ölüm.
Etme sakın saçlarına bühtan,onlar ne güzeldir bana,
Kokar bir tütsü gibi savurup beni şu kıpkızıl mehtaba.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!