bir papatyanın gölgesinde bakmak sana,
sen uzaklaştıkça,
yaklaşmak.
aşmak aşıkların aştıgı akş dagını,
ve dokunmak tenine.
bakmak sonsuz kahve gözlerine.
bu günde seninle bitti,
hayalimde ki sen bana yetti.
bu günde seninle bitti,
gözlerindeki parlaklık cennetti.
demek gidiyorsun.
zaten,
sen cok uzaktın bana şimdilerde.
halbuki eskiden,
gözlerime doguyordu gözlerin,
ellerin ellerimi ısıtıyordu,
Gurbet elde mapus düştüm,aglarım.
sensizim,
ve aşıgım.
Yuregim pür-gam,
gözlerim pür-nem,
hayatım bühtan
gülüşün aklıma geldi yine,
bundandır diye düşündüm,
dudagımdaki titreme,
yanagımdaki serinlik,
gözlerimdeki esinti.
bu bana yeter
Merhamet eyle ey yar,gözlerime sen olsun bugün,
Hergün meyleyliyor benimde aksime sensizlik yüklü ölüm.
Etme sakın saçlarına bühtan,onlar ne güzeldir bana,
Kokar bir tütsü gibi savurup beni şu kıpkızıl mehtaba.
Bir yağmur tanesi kadar ıslak,
Ve parlak dudaklarının arasında erimiş gibiyim...
Yokluğunun bolluğunda gerilmiş,
Sensizligin çıkmazında ezilmiş yüreğim…
Umutlarım bağlanmışken sana,
Ve tamamen sendeyken benliğim,
Elbet karanlık gözlerının dıbınde bir fecir saklı,
Korkuyorum...
Nerede gecelerıme dogan kahverengı ay ısıgı,
Goremıyorum...
Dudagındakı lezzet yaratıcının tarıfıdır,
Annemi kaybediyorum,
Annemi buluyorum seninle.
Aşkın reçinası kokuyor,
Pürüzsüz teninde.
Kendimi kaybediyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!