Müebbet Şiiri - Ata Sabri Erdoğan

Beynim müebbet yemiş, kafatası zindanımda,
Ruhum, gardiyan olmuş bekler başucumda,
Yok mu? Bir ceza indirimi ya da Rahşan affı?
Uçsuz bucaksız sanallık dolu, her tarafı,

Kimse yok mu? Beni bilen? Gören? Duyan?
Bu rüya mı yoksa? Hadi artık uyan! uyan!
Kimse yok mu sağımda, solumda, arkamda?
Kalakalmışım, başım boş mu bu zindanda?

Yalnızım belki ama başı boş değilim asla,
Kesintisiz sınırsız bir modemim, şuurumla
Ne modemi modem ne ki? Ben, internetim.
Sonsuzluğa tahliye bekleyen müebbetim.

Bazen miniciğim, zerre gördüğüm koca küre,
Sanki sonsuz evrende zerreden zerre,
Bazen kocamanım, koca kör düğüm zihnimde,
Sanki evrenleri var edenim minicik bilincimde...

Ata Sabri ERDOĞAN

02 Şubat 2009
13:52