Miral Hanım Şiiri - Hüseyin Kalyan

Ey şey
.
Yaşa
.
Ne mânâysa yaşamak
.
Kaynanam Miral Hanım
Bir gün beylik beyliktir derdi mesela
Rahmetli
.
Bul sen de
Üstüne yaraşan bir anlam
Huzurlu
Neşeli
Dertli
.
Geç hayattan
Soldurmadan
Hüdayınabit çiçeğini
İçindeki
.
O dipsiz göle akan
Ölüm çavlanına doğru
Şeyleri mutlak toplayıp toplayıp
Akıyor çünkü zaman
.
Ve ey şey
Çare değil senin
Hâl bilmez bir çocuk gibi
Kıyılara tutunman
.
Zamanın sonsuz nehri
Ne seni bırakacak hayatta çünkü
Ne de senin
Tırnak izlerini
.
Kıyıdaki
.
Belki!