Mervem
Seviyorum deli gibi, başkasını sevmem,
Ona bir gitsem, bir daha geri dönmem.
Ben ki yazmışken kitabını yalnızlığın,
Öyle nazik, öyle güzel ki Mervem.
Kalbi var ki, bir elmas gibi elzem,
Sevmiyordu beni, ben de naçarem.
Onla çizilir yolum, kaderim, alnım,
Öyle kuytu, öyle ıssız ki Mervem.
En güzel meleğin yeryüzündeki gölgesi
Bu aşkına muhtaç bir gencin hikayesi
Kitaba sığmayan sevdamın şiire dökülmesi
Merveyle yanıp tutuşan kalbin bahanesi
Şimdi yanımdasın yârim, bir bilsem,
Sensiz geçen güne acır içten içem.
Yazılmışsa kaderime tek bir sevda,
O da sensin, yalnız sensin Mervem.
Mahrem sevginin içindeki hülya,
Merve’mi bırakır mıyım, yıkılsa dünya?
Eğer sevmeyi bıraktıysam seni,
Ya ölmüşümdür, ya da o bir rüya.
Sükûnet sarmış şu sıralar sevgini,
Ölsem de gam yemem, aldım ya seni.
Yaşanması pek mümkün değil ama,
Bir gün ayrılırsak... unutma beni.
-Hridayeş
Kayıt Tarihi : 18.7.2025 02:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!