Menekşe Gözlerin (kenan-nisan)

Ruhundan inci gibi dökülen, raks dans eden sözlerin,
Sana attırır adımlarımı benim
Dalarım başka âleme, büyüsü bozulmamış diyarlara
Olurum çağlayan, coşan nehirlerin kıyılarında
Parlaklık ışığın olandır bana sevdan
Keder dünyasından, durgun sulardan,
Mütavazi karanlık ölü dünyamdan,
Alandır senin menekşe gözlerin!
Sensizlik korkutur, süründürür, olur ölüm pençesi
Üzerime atılı cenaze örtüsü
Aşkın yarası hiç geçer, üzeri örtülür mü?
Sevdanı, aşkımızın kokusunu emanet et kuşlara
Kanatlarından üzerime damlatsınlar, damla damla!
Düşlerimizde eşlik eden bize, daima esen fırtına
Gündüzleri de yolla, essin bana daima !
Serinletsin aşkımı, senin aşk rüzgarlarınla
Gölgeni yolla güneşin üzerine, çevir geceye!
Biz dalalım, olalım kendi dünyamızda
Mutlu huzuru bulduğumuz diyarımızda
Sen, ben, bir de sevdanın tadı menekşe gözlerin!
Menekşe gözlerim hayat bulur,
Kara gözlümün sevdasında,
Can suyumsun, olmazsan nasıl yeşeririm sevda ikliminde
Kokun kokuma karışır, hızır gibi gelirsin yüreğime
Menekşe gözlerim savrulur, beni yakan kara gözlerine
Kanatlanıp uçarız, sanki kuş gibi kanadımız var
Sevgimiz çok yücedir bizim, bitmez sonsuza kadar
Aşk rüzgarın geldi yamacıma,
Çayır, çimen, dağ, taş, her yer sen koktu
Ab-ı hayattan dökülen sözcükler adımızı aşk koydu
Mevsimlerden, aylardan,
Günlerden hep Nisan'ı bekleyeceğim
Sana menekşe gözlerimle, hayallerimi, ömrümü vereceğim
Yaşamak seninle bir bebeğin masumiyeti kadar beyazdır
Yaşamak seninle dua gibi, namaz gibi,
İman gibi rabbimizi hatırlamaktır
Sen benim meridyenim, enlemim, boylamım
Nereden bakarsam bakayım tek bir dünyamsın
Menekşe gözlerim kurbandır yoluna sevdam,
Hep SENDE kalsın

(Kenan Güç-Nisan Yağmuru 35 ortak şiiri)