Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Olayları sessizce avucuma aldım
Geçmişi, anı, geleceği seyre daldım
Bütün düşüncelerde gerçekleri aradım

Bencil / çıkarcı / dayatmacı insan
Paylaşımcı / fedakâr / özgürlükçü insan

Bir düş gördüm düşüncede
Sanki her anı bir bilmece

“Aklımla yarışırken
Çıkarımla koşarken
Seni hiç tanımazken

Gözlerinde ışıltılar
Seyrettiğim çocuk

Gülümsemelerinle
İçimi, sevince boğan çocuk

Bazen kafam karışıyor
Beni kıranlar mı daha fazla, yoksa kırdıklarım mı?

Hani belki eşit geliyor
Diyelim ki eşit gelse, kendim kendime teselli bulayım mı?

Zamandan kendini kurtarmayanın, geleceğe hazırlanamayacağını düşünüyorum
Zamanın, geçmişin kalıplarıyla insanı tutukladığına inanıyorum

Geçmişin zincirleri, zamanın meydanlarını dolduruyor
Donmuş, dondurulmuş heykeller insanları kalbinden tutukluyor

Ey hayat,
Ey düşünce,
Ey inançlarım...

Özümü kaybettim.
Şeklinde kaldım senin.

Sorunlar bir karış
Çehreler iki karış
Yaşam itiş kakış
Gerçeklere kör bakış

Birileri salladı başı aldı maaşı

Avuçlarımda yanağım
Düşüncelerimde anılarım

Ey inandığım Allah’ım
Kalbime sevgi koyansın
Bana aşkı anlatansın

Adalet iki dudak arasında
Yasalar oynaşıyor parmakların şıkırtısında
İnsaf çıkar kavgasının ortasında
Bekle sen artık aydınlığı karanlıkta

İnsana bak, diyor Allah en adil

Çıkardım aklımı gaf dağına
Nazire edercesine Kaf dağına

Sır nedir insana bu dünyada?
Bilinir mi yalanların ortasında?