Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

İhtimalleri çöpe attım
Hedefleri uzattım
Geride bir ben kaldım

Baykuşlar ötüyordu ıssızlığıma
Gülüyorlardı yalnızlığıma

İnsanlık bir umuttur yarına
Bencilliğin tüm karanlığında

Özgürlük çağrısı insanlıkta
Boşluğa düştü sanılsa da

Bir günlük ömür biç bana
Gerek yok fazla yaşamaya
Gözyaşı, kan, nefret olmasın orada
Buluşalım sevgi, saygı, paylaşımda
Nasılsa gideceğiz sonunda

Terör, teröriste
Vur, kır, yak, öldür diyor

Devlet, görevlisine
Vur, kır, yak, öldür diyemiyor

İnancın sınırları vardır
Ama sapıklığın yoktur

İnsanlığın sınırları vardır
İnsanlık dışılığının yoktur

Suyu izledim görünürde
…..Gölette, gölde, denizde
……..Derede, çayda, nehirde
…………Buzulda, gökte, yerde

Suyu izledim görünmezde

Kuş sesinde
Zaman
Tin sesinde
Yaşam
Köpek sesi dışarıdan
Düşer kulaklardan

Hamak yaptım hayallerimi
Hiçbir şeyi düşünmedim
Her gün yaptıklarımı astım
Hayalde gezdirdim kendimi
Hür kuşlar gibi özgürcesine
Her yere uçurdum düşlerimi

Gazze ile aramda
Kilometrelerce uzaklık var

Ama ben
Sanki orada yaşıyorum

Tarihe bakıyorum
Şaştıkça şaşıyorum
Takıldı aklıma
Sizlere sunuyorum

Birileri var,