Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

An düşer zamana
Zaman insanda muamma

Gecelerde çizilir zaman
Dönüşür aylar, aydan
Yeni yıla geçer, yıldan

İnsan gününü değerlendiremedikten sonra
Gelecek nedir ki?

Geleceği, umutlarla, hayallerle süslemek
Gününü değerlendiremeyen insanların tesellisi mi?

Bazı olayları anlamak, anlatmak için teknik terimler vardır. Makro, mikro gibi tanımlar. Makro genişliği, genel bakışı ifade ederken, mikro küçüklüğü, özü ifade eder. Ekonomi, siyaset bilimi, sosyolojik bilimler makro ve mikro tanımlamalarıyla çözülmeye çalışılır. Bende bu gün, “hadi lan” gibi kaba bir tarifle; insan, toplum, devlet ilişkilerini anlatmaya çalışacağım.

Bilindiği gibi, “hadi lan” ifadesi kullanan tarafından, karşı tarafın silinmesini ifade eder. Yani bir kişiye, bir topluma, bir devlete “hadi lan” ifadesi, kişiyi, toplumu, devleti takmamaktır. Hadi lan ifadesindeki tarafları değişik açılardan inceleyelim.

Hadi lan diyen taraf,

Kan, dökülüyor
Can, ölüyor

Yağmur, yağıyor
Yeryüzü, yıkanıyor
Cinayetin, delili kalmıyor

İki şey arasında kaldım
Çağdaşlıkla muhafazakârlığa baktım
Birbiriyle kavga veriyorlardı
Araya gireni kırıyorlardı

İfrat, tefrit hesabı kavga

Pencereden körfezi seyrediyorum
Hava kapalı, puslu, arkası yağmurlu
Bulut arası güneş, arada bir selam veriyor
Martıların sesi bana kadar gelmiyor
Eskisi gibi yük gemileri de sık görülmüyor
Hafif bir rüzgar çaktırmadan esiyor

Çalış, çalış, çalış
Dünya üç beş karış
Bir ucunda sen
Bir ucunda ben
Nereye gidiyor tren?

Zifiri karanlıkta dolaşırken
Yeni bir günün umutlarıyla
Vaat edilen güzel hayallerden
Ümitlerin kesik karanlığında
Umudu sırtlayıp yürümek
Tutuklanmış düşüncelerde

İhtimalleri çöpe attım
Hedefleri uzattım
Geride bir ben kaldım

Baykuşlar ötüyordu ıssızlığıma
Gülüyorlardı yalnızlığıma

İnsanlık bir umuttur yarına
Bencilliğin tüm karanlığında

Özgürlük çağrısı insanlıkta
Boşluğa düştü sanılsa da