Mehmet Ali Kepez Şiirleri - Şair Mehmet ...

Umudunu yitir özleme artık
Bu güzel yar olmaz başından belli
Gönül yarasını gizleme artık
Yüzüne süzülen yaşından belli

Yüreğimin başı durmadan sızlar

Aynı hançer yaramızda
Çok sene var aramızda
Boynu bùkùk làle biter
Ayri yerde kabrimizde

Bir canımvar al seninki

Herkes al, yeşil giyerken
çok görùldù kara bana
Daha benden uzak derken
Aha geldi sıra bana

Ömrùmù çalip yediler

Benimde yüzümde gülücük vardı
Kahkahaya doymuyordum bir zaman
Serçe yüreğimin Dünyası dardı
Cıvıl cıvıl oynuyordum birzaman

Yaylalarda serinlerdim yazları

Seyrettim toplumu bir hayret ile
Yaşıyor toz,duman çok gayret ile
Kime dur dediysem işi acele'(acele acele gider ecele)
Şu Dùnyanin sonu boş deyilmidir

Ne götùrùn ambar,ambar malında

Gelirim demiştin ayalar oluyor
Dönmedin bir tanem sana,noluyor
Aklıma olmadık,şeyler geliyor
Gümanım kalmadı dönsene yarim

Acımazsın sevdalinın haline

Yoğudu belimi bùken
Bir gùl ektim bitti tiken
Eri canım eri tùken
Tutmuyor çelik bileğim

Vadiler yapacak seldim

Mahkum oldu savcılarıI
Suçlu kalem kırar oldu
Bizim köyùn avcıları
Dağda balık avlar oldu

Sarayda gezer katırlar

kim bilir kimin içinde
Ne derdi var bilinirmi
Bir kere yanmasın ciğer
Yanık izi silinirmi

Herkesin bir yarası var

çok sùrmez cemseler bana ulaşır
Soğukta gelmişim içerim ùşùr
Koy ocağa yoldaş çabuk çay pişir
Biraz sıcak, biraz demlice olsun

Erirse bu karlar sel olur çağlar