Martının Gözyaşları

Bir rüzgar mı getirmişti
Beni bu boş sahile,bilemiyorum
Üzerimdeki ince elbiseyle titriyordum.
Rüzgar,uçuşan saçlarımla,bedenimi
Bir hırsla sarsıyordu.
Dalgaların sesi uğulduyordu kulaklarımda
Çıplak ayaklarım kumların üzerinde üşüyordu.
Biliyordum artık.
Sonsuz duyguların savurduğu,ben
Yine anlatamamıştım ona istediklerimi
Anlayamazdı ki beni nasılsa...
Bu rüzgarlar keşke sadece tenimi değil
Yüreğimi de bu kavurucu acıdan kurtarabilseydi
Delice bir arzu yine sarıyordu ruhumu.
Kollarımı açmak bir kanatmışçasına
Gökyüzüne uçmak istedim:
Belki bir martı gibi çığlıklar atarak süzülmek.
O bulutlarla oynaşan mavilikte.
Son hızla uçarak,ona yakın olabilmek.
Yine vurulacağımı bilsemde
Ruhumu yolladım gökyüzüne
Bir an bile sürse,avunsun
Yine özgürmüşçesine sevgiyi tatsın diye
Sizin de yürürken düşerse iki damla üzerinize
Gökyüzüne bakın sizde
Bu bir martının gözyaşıdır
Yine ulaşamamıştır sevgilisine...