Makam-ı Marziyye! ! ! Şiiri - Cihat Şahin

Kul gafilse Rabbinden; onun nefsi emmare!
Nefse tabi nadanlar; ne emretse yapıyor!
Yoksa şayet diyanet; sırf ziyandır semere!
İlah yapıp hevayı; gece gündüz tapıyor!

Nefse olmaz itimat; mutmainne olmadan!
Kul edemez terakki; onu hasım bilmeden!
Kınamaktan vazgeçme; hevesleri ölmeden!
Dizginini koy versen; dalalete sapıyor!

Ram et onu rahmana; gem vurarak arzuya!
Mutmaine olarak; versin Rabbe tarziye!
Uzak değil gayret et, o makam-ı raziye!
Çok beyanla hak kitap; ona davet yapıyor!

Her ne verse razı ol; sana halik katından!
Geda yapsa şah iken, indirse’ de atından!
Sapma kat’a isyana; emin ol şefkatinden!
Mabud seni her şeyle; bil imtihan yapıyor!

İyi öğret nefsine; tevekkül-ü etemmi!
Nar’a nur’a hamd edip; terk etmeli sitem’i!
Bir numune istersen; gör İbrahim ethem’i!
Tacı tahtı bırakmış, eşikleri öpüyor!

Sen Allahtan razıysan; oda senden razıdır!
Ona sonsuz itimat; en önemli farzıdır!
Rızasına giden yol; ol Habibin tarzıdır!
Marziyeyi istersen; bak o neler yapıyor!

İşte sana beş makam; beşincide kıl karar!
Çıkamazsan oraya; tarif olmaz o zarar!
Rab kulunda daima; ihlâslı kulluk arar!
muttaki muhlis kulu; kendine dost yapıyor!

Dostlarına hüzün yok, korku yersiz onlara!
Hep huzur ve sürur var; böyle ins ve canlara!
Namzet kılar onları; ukbada cinanlara!
Hak dostunun sonunu; gör ne hoş yapıyor!

21.07.2007-İzmir-