Makale 18: Grup Yöneticiliklerinin Sonla ...

Merhaba grup dostlarımız,

aslında grup yöneticiliği ile, paylaşımın artırılması adına başlatına bir uygulama olup, birkaç kişinin özverisi ile güçlenen bir ortam amaçlanır..

başlangıçta, davet edilmek onur verir, ama sonradan bir şekilde günlük yaşamın diğer öğeleri araya karışır, ve paylaşım yoğunluğu düşmeye başlar, bu onurlu görevin gerçekleştirilmesi yöneticinin sırtına bir yük olmaya başlar. görevi bırakmak da, bir önceliği olması gereken işlem oluverir.

diğer grup üyelerinin paylaşıma olan güçlü arzusu ve taze kanı, mevcutların da güçlü kalmasını gerektirir, bunu aslında yeni üyelerin paylaşımcı olanları sorgulamaya başlar.. kendilerinin yoğunluğu ortadadır, ancak yönetici listesindekileri görmemektedirler, bu anlamda, genel bir düzenleme açısından değişim yapılabilmektedir.

yönetici listesinin kabarık olmasının da bir anlamı yoktur, çünkü bu durum, üyelerin giderek paylaşımsız yöneticilerinin kaynaştırma görevini yapmadığı anlaşılan bir grupta olduklarını düşünmelerine ve soğumalarına da yol açabilir.

kabul edilen bir görevden, işler nedeniyle ayrılma talebi bekletilmeden yine kabul edilebilir. diğer taraftan, hiç gerekçe göstermeksizin grupsal paylaşımı aksamaya uğratan üyelerin, gruba karşı paylaşım isteksizliğini gösterdikleri yadsınamaz. bir tür düzey farklılığını, grupla hedeflerin farklılaştığını hissettirir bu durum..

ancak verimliliğin bir sonunun olduğu konusunun, otokontrol ile belirlenmesini müteakip, kişinin kendi talebi ile daha etkin olabileceği gruplara yelken açması da gerekir. bunu özel mesajlarla kurucu üye ile haberli olarak yapmak esas olmalıdır.. ancak, yönetici üyenin gerekçesiz bağlantı kopukluğu, bir şekilde kurucu üyenin değişikliğe gitmekte, haber vermesini zorunlu kılmayabilir.

gerçekten de ısrarlı davetler ve dostluklarla başlayan bir paylaşım, bağlantı kopukluğunun (zorunlu dostluk ağındaki iletişimin bitirilmesinin) bir sonucu olarak, sanki bir doğa ömrü gibi, misyonunu tamamlayan kurumsal yapılar benzeri bir görev değişimine doğru ilerleyerek biter.

tabii ki aslolan, dostlukların sürmesidir, ve hatta paylaşılarak artması ve genişlemesidir, başka türlü bir insanın zaten toplumsal olması mümkün değildir, sokağa çıkıp dost aramak yerine, dostların dostları ile artmak en kolayı olsa gerektir.

Asıl dostluk, insanların da dimağını paylaşacak birilerinin olmasıdır. gelişen ve büyüyen modern çağda, geniş toplumlardabu bağlantılar ancak internet oluyla sağlanabilmekte, ulaşım maliyeti de eklendiğinde, ücretlilerin dostlar edinmesini sağlayıcı toplantılara katılım ve tanışma yemekleri vermesi uzak seçeneklere dönüşmektedir.

bu nedenle, antoloji grupları, belirli bir konuda hobileri olanların bir araya gelebildiği, çok tanına bir kurucu üyenin çevresinde diğer paylaşımcıların toparlanarak, yaklaşık aynı mizaç ve zihniyette tartışımaların, kültür alışverişinin gerçekleşmesini sağlamaktadır. bu açıdan yitirilemez nitelikte bir ortam sağlamakta, ileri yaştaki paylaşımcıların bile hasta yataklarında dostluklarını sürdürmelerine olanak tanımaktadır.

üyelerin ve antoloji gruplarının daha çok paylaşıma yönlendirilmesi konusunda birçok kez görüş alışverişinde bulunmuş bir üye olarak, bu konuda daha destekçi bir yaklaşımın artmasını dilemekte, grubun daha dinamik olmasını, paylaşımların daha içten ve verici olmasını temenni etmekteyim..

saygılarımla..

Orhan Tiryakioğlu
Grp. Ynt.