O gece Şeb-i Yelda;
Kol geziyordu evreni, yeryüzüne sürüye sürüye siyah zülüflerini
Tahtadan bir gemi gördü, sahranın kızıl sahilinde.
Yan yatmış karaya oturmuştu, denizi olmayan çölde.
Gemi sallandıkça inliyordu;
Sanki içinde görünmez bir ruh taşıyordu.
Beyaz kanatları vardı geminin, direği kırmızı bir kalemdi.
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta