Lastik İzli Yollar Şiiri - Beytullah Ustani

Gün gelir geçersin sokağımdan kapımın önünden
Kim bilir belki de bir damla suya muhtaç
Ve yine aklında ben
Hatta kalbinden bir türlü kazınmayan
pas tutmuş bir ben
Bir de beraber geçtiğimiz lastik izli yollar

Önce biraz bakışıp sessiz sedasız
Sonra birimiz bozar sessizliği
Belki iki yeni yabancı gibi kuru bir selam
Belki de yılların özlemine boyun eğmiş mazi dolu kelamlar
Kim bilir, konu konuyu açar
Ve hatta yeri gelir de bahsederiz
Beraber geçtiğimiz lastik izli yollardan

Benim mavi senin eflatun bisikletin
Kaldırımsız asfalt yollarda sürdüğümüz
Dinlemezdik kırmızı ışık yeşil ışık
Çok çekmişti bizden annemiz babamız
Hatta beraber geçtiğimiz lastik izli yollar

Anladım da şimdi sensiz olmuyor
Ne tadı var ne de tuzu günlerin
Sensiz dinlediğim şarkılar bile anlamsız
Bakma sana kızgın olduğuma
Gidişine kızsa da yokluğunda anlıyor insan
Biliyor musun artık her şey saçma her şey boş
İnsanlar, caddeler, sokaklar
Hatta beraber geçtiğimiz lastik izli yollar

Dilerim bir daha kimse geçmesin oradan
Yazmasın mazimizin üstüne yeni bir mazi
Bizimle anıldı ilelebet bizimle kalsın
Atmasınlar tek bir adım, bulaşmasın tozları
Hatta oynamasın çocuklar
Beraber geçtiğimiz lastik izli yollarda...