İhanetin sesiyle uyandım
adını haykırıyordu fırtına.
Gözlerin, cehennemin provasıydı
ve ben…
yanmayı aşk sandım.
Bir yangının artığı gibiyim, şimdilerde
küllerimde sızlayan yaralar
soğuk rüzgârlar gibi ürperir bedenim...
Her kıvılcım, yeniden yakar içimi...
Aşk;
ateşle örülü bir zincir gibi…
Kayıt Tarihi : 19.7.2025 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!