Mavi tılsımlı yörüngeler
dolanıyor yoksul yıldızlarla
kendimin hacmini çözüyorum
integral alanının kuytusunda
fonksiyonum sıfıra düşüyor
değersiz
yer çekimsiz
parçacıklarım toz bulutu
neon kumpaslar kuruyor
nebulanın teorisyenleri
eğer
ulaşabilseydim ışık yıllarınca
kırılan takım yıldızlarının
Seyr’ü sefer zabtına:
Ruhum sarılırken
dünya hala güzel
mihenk aldığım taşlar
tutuyor beni :Gitme
kasvetli başka-l a ş ı m l a r d a
larvasında ipek böceği
öldüren nar’inlik
düşlerimi setrelerken
kozasını eğiriyor ellerim
kan dolayan çıkrığımla
-yaşamak ve yükselmek dürtüsü arşa
pamuk ipliğine bağlı-
Saide Deniz
Kayıt Tarihi : 22.1.2022 02:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mertebe mertebe
türev alıcı insan
yaşamın ve zamanın yörüngesine
girebilsin diye...
sayılamayan
sonsuz nokta birlikteliği
halâ güzel,
bir yüreğe teğet geçiyorken
zihnin şaşmayan doğrusu...
olasılıkla;
çok şey bekliyor insan,
tanım kümesinde eşlerken
değersel fonksiyon metaforunu,
kendi görüntüsüyle
yakınsayıp ıraksadığı yerden...
Kutlarım değerli şiirinizi Saide hanım.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
TÜM YORUMLAR (1)