Yüz türlü yerde, aradın muhabbet,
Seni kullanana, dedin: İnsaf et!
Hadi şimdi, burada, itiraf et!
Korkma, sen utançlı bile kalmazsın.
Kalmış mı senin haysiyetin, arın?
Utanma, anlat, nasıl avlanıldın;
Kullanılıp, horlandın ve atıldın!..
Korkma, sen yine bir piçsiz kalmazsın.
Ey Çepni, buna mı olacaktın yâr?
Calabı sevecek olursan; hıyar,
Bil kendini, sevilmedin sen zaar…
Etme, ömrünce bahtiyar kalmazsın.
Kayıt Tarihi : 18.9.2024 07:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!