Konuştukça Artıyor Çirkinlikler...

Bana ellerini ver,zaman tükenmekte.
Ama önce şöye bir dur,
bakamadığım gözlerinde olsun gece.
Sormaya cesaret edemediklerim bırak yarıda kalsın.
Bırak tıkansın bütün duyular,duymasın...
Hala konuşmakta tüm insanlar,
bense susuyorum..
Sustukça artıyor bu laf kalabalığı
ve arttıkça değerleri de anlaşılıyor git gide.
Ben yine susuyorum,
anlamıyorlar...
Yaşadığımız yer belli,
fakat biz hangi çağ'ı yaşıyoruz,
kimerin hayatlarını taklitteyiz,
bilmiyorum.
Herhangi bir şeyin farkındamıyız acaba?
Nereye dek sürer
bu sefil ve bencil hayat! !
Susuyorum...
ben sustukça artıyor insanların öz güveni,
çirkinlikleri artıyor.
Masumiyet azalmakta,
korkuyorum...
Ellerin nerde ANNE,
burası kutuplar kadar soğuk artık.
Cehennemde yanmaya bile razıyım anla.
Keşke ellerin şöyle saçlarıma bir değse,
üşüyorum çaresiz üşüyorum işte...

Zaman tükenmekte ve ellerin kimde kalmış bilmiyorum yar.
Parmaklarımın ucunu bir ateş sarmış ki gidiyor duraksız
Öyle bir sıkmak ki paramparça olucak şimdi dudaklarım
Hadi konuş söz sende
Yemin ederim ki burda durup susucam...