Kırşehir Derler Şiiri - Selcuk Arısoy

Mayasıdır kurulan devletin Şeyhim Edebali,
Çeriler ise Hacı Bektaş’ım, hem de gönül eri.
Emre’m Yunus, halk içinden; gönlü saf, dili saf erenlerin piri,
Hepsi Ahmed’imin şehri, bir zamanki adı Gülşehri.
Kırklar meclisi kurmuş sohbet halkasını ezelden bozkıra,
Nice ozanlar, erenler haldaşlık etmiş Kırklara.
Halk içinde canlar âhidir canlara,
Orta Anadolu’da bir ildir, Kırşehir derler adına.
Nice kervana yoldaş olmuş, ağırlamış yorgun gönülleri.
Düşman gelmiş, kırmış Hak dostu milleti.
Geçmiş candan ama geçmemiş Hak’tan Kırşehir’in gülleri,
Orta Anadolu’da bir ildir, Kırşehir derler adına.
Diline sahip çıkar âşığı da, abdâlı da.
Selçuklu’nun mirasını büyütmüştür toprağında.
Yükseltir Cacabey’i, ahâliyi; ilimle, irfanla,
Orta Anadolu’da bir ildir, Kırşehir derler adına.
Öyle süslü değildir evleri, caddeleri...
Havası soğuktur ama insanı sarar, sarmalar mazlum gönülleri.
Kim gelse açar kapısını, öz evlâdından önde tutar misafirini,
Orta Anadolu’da bir ildir, Kırşehir derler adına.
Seyfedir adı, cennettir üstü kuşlara; altı ise ab-ı hayat canlara.
Mucur’dan başlar, açılır kapı Kapadokya’ya.
Kervansarayı, köprüsü, türbesi, kilisesi gösterir kadimliğini.
Orta Anadolu’da bir ildir, Kırşehir derler adına.
Adını “Şirin” koymuş ozanımız Neşet Baba.
Her ilçesi ayrı hikâye, okunur sayfa sayfa.
Sahip çıkar devletine, milletine; nice şehit verir uğruna.
Eğitim denince ilk o gelir akla,
Orta Anadolu’da bir ildir, Kırşehir derler adına.

Selçuk ARISOY