Kırk Yıl Hatrı Var Gözlerinin

Senin kahvenin hatrı bir ömre denk sevgilim.
Kahpece esen rüzgâr
Perçemlerine değer,
Pek kıskanırım...

Karanfiline içim gider,
Kırk yıl hatrı var gözlerinin.
Zalimce çiseleyen yağmur
Karanfil gözlerine değecek diye korkarım.

Ben her güz gününde çocuklaşırım
Kadere teslim olur,
Aşkına esir kalırım.
Hiç de etmem şikâyet...

Eteklerine yağan kar
Üzerine bırakır her bir tanesini.
Ruhum kış bahçesi,
Pek kıskanırım ömrümün en nahif çiçeğini.

Kaybolan çocukluğumun öğrettiğince
Sen göremesen de yavrum pek kıskanırım seni
Saçları karanlığın renginden
Başka gönüllerin izlersen diye bira içişini.