Kendine kabadayı Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Anlayınca gücüm kalmadığını,
Güçlü görünerek kabadayıyım.
Bilip işin doğru olmadığını,
Belli etmeyerek hale uyayım.

Acaba, korku mu? Beni bağırtan,
Yırtınıp durarak, dokuz doğurtan.
Olur olmazlardan yardım çağırtan,
Yardım gelmeyince küfür sayayım.

Ne yapıp edeyim, nere gideyim?
Felaha çıkmaya bedel ödeyim.
Zayıflara karşı dava güdeyim!
Kolay rakiplere çöküp soyayım.

Bir yeteneğim yok öne geçemem,
Eğri ve doğruyu kolay seçemem.
Her verdiğim söze yemin içemem,
Bırakın beni de acı duyayım.

Tam çaresizliğin haydasıdır bu,
Korkunun ecele faydası dır bu!
Durmuş oğlu oyun gaydesidir bu,
İyi oynayıp da namı yaya yım!.