bu sabah diz çöktürüp güneşi
uykularımı geri aldım, karanlığın gözlerinden.
ve susturup yatağında rüzgârı
sonsuzluğun uykusuyla doldurdum ciğerlerimi
üstelik
hiç bir düşte biz ol'amayacağımızı bile bile
soydum dünyanın kabuğunu ve
renkli bir yorgan gibi çektim üstüme ağırlığını
son düşümde kömür ocakları
ve ben bir alev topu gibi
geçip gidiyorum yaşamın çekirdeğinden
son kez görebilmek için "Kelebeğin Rüyası"nı
Kayıt Tarihi : 28.11.2025 18:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dikkat şiddet içerir! https://youtu.be/eo4A5rFSC4c?si=YHbg0ICOVkcUTUY9
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!