Gecenin ayazında yıldızların semahına şahit olmuştum
ve şimdi kasketli bir bilinmezliğin,
en ortasında en ıssızındayım.
Ey şimşek! her kükremende kalbim
büyüklüğün karşısında eğiliyor
İnsanoğluna kızıyorsun biliyorum.
Bulutlar bizi sana şikayet ediyor,duyuyorum.
Yağmurun senfonisine kulak kesiliyorum.
Gözlerim kör ancak kalbim yaşıyor
Çok şükür..
Kayıt Tarihi : 3.1.2015 17:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!