Karanlık Şiiri - Memed Ayaz

kimi denize serer yatağını
kimi de deniz olur
yatak bekler
dalgalar yalancıdır
güneş yalancı...

yağmur kanatlarını açıp gelince bir şafak sancısında.
martılar çırpınırken.
bir sigarada unutup zamanı,
özlemenin mı özlenmenin mi daha ağır olduğunu düşünürken
yağmaya başladığında taneler...

İŞTE BEN
O İLK DAMLAYIM
...
yanımda kal bu gece
gitme..

karanlıktan daha yalnızım
sana ondan çok fazla muhtacım

GİTME…