Kalktım Hayatı Dolaştım Biraz

kalktım hayatı dolaştım biraz

kalktım hayatı dolaştım biraz
ağzıma uygun küfür baktım
kıyıya vurdu içimde deniz
dağı yokladım.
ırmak vardı sonra telaş vitrinlerde
geceye karanlık baktım
kış için serçe!

uyku çekiliyordu kağnılarla
el ettim çocukluğuma
yolu yanlış anladı
bir garip takastı çerçiyle
gönül koydum kefesine
o bana hüzün verdi!

gittim şubatı dolandım biraz
sonra atımın huyunu değiştirdim

içimin kıyısına vurdu deniz
kırlara uzandı atım
kırık sözler tenimde iz
sildi sanki gözleriyle
rahvanım
dörtnal gidenim
nasıl da düzlemiştik ovayı!

kaç kapıdan girdik içeri
sırlı aynasında rüyanın
kaç tren geçti ömrümüzden
hangi acıya uyaktık

gibi sorular kaldım.

utancını aldı yürüdü atım
gururumu ben omuzuma

kimseye kalmadı şubat!