Birgün gidersem eğer ben
hani o ıssız adaya;
kimseleri yanıma almayacağım,
sadece bir kalemim ve bir de ben.
Denizin parıldayan kumlarında,
ayak izlerim olmayacak.
Palmiyeler bana hep gölge edecekler,
ama benim gölgem bile olmayacak.
Pağanlar konuşacak benimle,
bülbüller bana resital verecek.
Deniz bana sesiyle yoldaş,
yağmurlar çisiltisiyle kulağımı okşayacak.
Ama benim sesim ve sedam çıkmayacak.
İnzivaya asla çekilmeyeceğim,
inanın ben kendimdeyim,
yalnız kalemimle başbaşa kalmak,
yazmak, yazmak ve yalnızca yazmak için
işte bu ıssız adaya seferdeyim....
(Akan Meriç in kaleminden; 01.10.2007)
Akan MeriçKayıt Tarihi : 1.10.2007 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!