Halbuki sen,
Kalbimdeki viran olmuş şehrin gül bahçesiydin,
Altı yaşındaki saf bir çocuğun en büyük hayaliydin,
Şehrin zinciri kopuk salıncağının perçini,
Yetim kalmış çocuğunun dizindeki yamaydın.
O şehir varya,hani kalbimdeki,
Umutsuzluklar bastı orayı,
İmkansızlıklar kol gezdi,
En büyük hayali el değiştirdi.
Viran olmuş şehir şenlenir mi tekrar?
Zinciri perçinlenen salıncakta sallanır mı çocuklar?
Solan gül bahçesi yeşerir mi tekrar?
Gözlerinin içi parlayarak güler mi?
Fidanlar ektim bahçemin her bir köşesine
Hepsi kurur mu dersin?
İki sandalye çektim ortaya
Biri boş mu kalır dersin?
Güneşli hava artık ısıtır mı ruhu?
Ay ışığı sızar mı odama?
Buz kesmiş elimi koydum masaya
O el artık ısınır mı dersin?
Kayıt Tarihi : 15.10.2019 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!