Kahramanlığın 100. Yılına

Senelerin verdiği yorgunluk..
Bir hafiflik var sanki bir boşluk..
Preveze, İnebahtı, Sarıkamış’ı da duyduk,
Duydukça yiğitliğe, kahramanlığa doyduk..

Vatanı hasrete yazdık, kazıdık.
Hasreti anaya, babaya, bacıya adadık
Memlekete baktık, durmadan ağladık..
Hıçkıra hıçkıra sustuk,susmaya çalıştık..

Yağmur damlalarına baktık yiğidim!
Bir sel olup denize aksın diye.
Yolları yolduk yiğidim!
Vatana döneceğiz diye..

Bolayır’ı aştık, Gelibolu’yu,
Nice vadiler geçtik,bulduk uluyu..
Gökte ararken denizde bulduk,
Bulduğumuz gibi denize boğduk..

Mesudiye’ye açtık kolları,
Durmadı, dinledi, yolladı topları..
Batırdı dibe koca Ocean’ı
Tüterken bacasından o son dumanı..

Seddülbahri ağlatırken oluk oluk kan
Güç bulduk, kuvvet bulduk yaradan
Görmeseydi, bilmeseydi Yaradan
Hesap mı sorardı o koca yaradan…

Bahr-i Sefid onun adı Bahr-i Sefid!
Uğruna ne neferler verdik ne şehid..
Geçilmedi bugüne kadar, geçemeyecek yezid!
İki dünya bir olsa tek yürek var, tek cedid..

Buğulu camlardan baktık Anadolu’ya
Çıktık dışarı tutulduk yağmura, doluya..
Bir vatan beziyle sildik o buğuyu,
Düşman kanıyla doldurduk o kirli kuyuyu..

Hüzünlü vatan şarkılarıyla sabahladık..
Mehmetlerde tek söz ‘’ Allah’a ısmarladık’’
Şehadet sesleri yükselirken havadan
Biz o yiğitleri uçmağa uğurladık..

Ayakta çizmeler topraktan, çamurdan..
Kirlendiler hep ayrılırken anadan, yardan..
Geçtiler yiğitçe serden, diyardan,
Bakmadılar geriye, dönmediler yollardan…

Bir yabancı ses duydum, yükseldi ağıtlar..
Hey gidi toprağım, bre Almanlar!
Öz yurdumda yabancılar, yabancılar var!
Kan püsküren toprağa bizden başka kim bakar?

Kafkasya’dan Filistin’e, Yemen’e
Yürüdük dillerde Cihad-ı Ekber diye
Ellerde tüfekler, kalplerde tekbir
Bir bağrı var buranın
O da Çanakkale’dir!