Düştüm bahar dalına.
Açan güllerle soldum.
Baktım gönül dağıma,
Yollarda toprak oldum.
Sordum diller yurduna,
Sözlerin tarağında taranır tüm duygular.
Alınların saçağından,rüzgarlarla sallanır.
Zamandan sararır,yandıkça tüm arzular.
Düşünce gölgesine,dertler rüzgara kalır.
Yuvasız kuşlar,hep yorgun uçar havada.
Kainat perdesini arala,karanlıklar yok olsun.
Taşıdığın can,yaşadığın bedende kaybolsun.
Aldığın tüm nefesler,hayatına sermaye olsun.
Gönül terazinde tarttıkça kendini,hile yapma.
Aşkın kanadında uçurdun,hapsettiğin sevgiyi.
Hayran olsun aynadaki bakışlar,
Gördüğü her güzelin endamına.
Solan zaman tozundaki nakışlar,
Üfleyince kavuştursun hatırana.
Aşıklar meclisinden yankılansın.
Su içtiğim garip çeşmenin tası oldu ellerim.
Gönlümün zinciri oldu,sallanan hayallerim.
Tuttuğum her nefesimden,söylendi dillerim.
Acılar yandı hasretinden,geçtikçe günlerim.
Serin sular dalgalandı,ruhumun rüzgarında.
Ayda doğan güneşe,hasretle dünyadan bakarken,
Kandil gibi nice hüznü,göz yaşlarımda yaktım ben.
Feryadın çığlığındaki yelde,azgın sel olup akarken,
Canların her rengini,yerdeki sefil gölgede gördüm.
Gönüllerde konuşunca diller.
Gül dallarında ağlar bülbüller.
Aşiyanda gölge olur dikenler.
Hasretle ağlar,açarken güller.
Şu garip gönlümün zirvelerinde,
kanat çırpan yorgun arzularım,
kartal yuvalarında ağlaşan,
yavrular gibi,
Çığlığını kanatlarında sallarken,
Her günün beşiğinde uyuttuğum,
Ak düşerken saçlarımda,ne kışlar yaşadım.
Ne fırtınalar gördüm,beynimin yamaçlarında.
Buzlu akşamlarda bazen,yorgun zamandım.
Topladım eriyen her günü,ıslak avuçlarımda.
Karlı dağların eteklerinde dondu hayallerim.
Sözlerin kantarını yıllarca aradıkça,
Yoruldu hep dillerim konuşmaktan.
Gönül kantarında sevgileri tarttıkça,
Göz yaşlarım paslandı,ağlamaktan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!