Kadınım Şiiri - Mayrit Murat Çayırtepe

Ah, Kadınım

Kızıllığın bereketi

Ekmek sıcağı

Sevgilim, annem

Fotoğrafların başladığı yerde

Gözlerinin özlemi

Pazar sabahlarında

Sabah ışığı güzelliği

Çocuk kalan yanım

Renklerin aktığı gecelerde

Ellerin sessizlikten düşünce

Kaçırırdım beline

Sonra taşırdığım memelerine

Kıvrak bedeninde

Sana dair, bana ait

Dokununca bedenime

Gözler kapalı, tek, hür

Her yanım canlı

Şehrin pencereleri çiçek kokar

Biz öpüşünce.

Ah be kadın

Eski zamanları diri kılan

Hafızamı zorlamadan

Hatırlanan

Adın geçse bir yerde

Bir an

Evimin sessizliği geçer aklımdan

Uçurtmayı tellerden

Kurtardın.

Hayatı gölgesinden

Çekip

Kuşu kafesten

Çıkardın

Yarının uykusuna

Dalmadan

Gözlerini açtın.

MaYRiT