Kaderimsin Diyemedim Şiiri - Poyraz Can

Sana “kaderimsin” diyemedim, çünkü o kelimeyi kurduğumda, yaşamın bütün kırılganlığı yakama yapışırdı.
Sana doğru bir adım attıkça, geçmişin tozlu ve karanlık yüzü suratıma gölge gibi düşerdi, ve sen
ellerimden kayıp giden bir düş gibi,
ancak gözlerimde yaşayabilirdin.

Sözcükler dizilirken dudaklarımın kıyısına
bir hayalet gibi süzülüyordu “kader” kelimesi.
Oysa, içimde fırtına koparken
Sen, gözlerimin derinliklerinde kaybolmuş bir yıldız gibiydin.
Sana “kaderimsin” diyemedim; çünkü o söz, bir zincirden ağır, ve bir esaret duvarından kalındı. Gönlümde hep bir usulca çekinen bahar vardı; sen ise kışın en keskin nefesini üfleyen soğuk bir rüzgardın.
Bense omzuna değmek isterdim, sıcacık bir dokunuşla, bütün evreni ısıtırcasına,
Ve ellerini ellerime almak isterdim, tüm kötü rüyaları geride bırakarak.

Sana kaderimsin diyemedim, çünkü
Seninle kurduğum düşler, suya çizilmiş resimler gibi, her an silinebilecek gibiydi.
Gözlerin, denizden bir parça,
Dudakların, fırtınadan sonra kalan huzur,
Ve ben, o huzurun kıyısında
ellerimi yakarak ısınmaya çalışan bir yolcuydum.
Ne zaman adını ansam,
gökyüzü ikiye bölünür,
bir yarısı seni fısıldar,
diğer yarısı susmayı öğretirdi bana.

Sana “gel” diyemedim,
çünkü her gelişin bir vedayı saklardı içinde.
Seni sevmek, bir çiçeğin açılışı değiliydi
soluşunu izlemek gibiydi.
yavaş, kaçınılmaz, ve sessizce öldüren bir güzellikti.

Sana kaderimsin diyemedim çünkü:
Kalbim, cehennemin kıyısında yürürken, sana olan hislerim bir gece yarısı feneri gibi titredi.
Söylemek istedim ama sesim dondu; sanki dilim, bir cam kırığına dönmüştü, sözcüklerim kanıyordu.

Gecenin sessizliğinde, yıldızlar dâhi anlamsızca gülüyordu; onlar bile bilmiyordu kalbimde sakladığım o esrarı.
Sana “kaderimsin” diyemedim; çünkü kaderim değil, bir sır gibi gizli kalmalıydı bu aşk.
.

Şimdi, uzaklarda bir yerde, belki de aynı ayın altında, sen de benim adımı düşünüyorsun.
Ama biz, o kaderi fısıldayamadık birbirimize; çünkü kelimeler yetmedi, gözlerimiz suskun kaldı.
Sana “kaderimsin” diyemedim; belki de en büyük aşk, kavuşamayanların aşkıdır.
işte bu yüzden,
Sen bende, sana kaderimsin diyemediğim yerde kaldın.