İzzet Gayretli Şiirleri - Şair İzzet Gay ...

​Neye üzülüyorum, biliyor musun?
En çok değer verip sevdiklerim sırtımdan vurdu ya, ondandır tüm hayal kırıklığımın sebebi.
​Üzülme deme bana.
Ben üzülmeyi çoktan bir kenara bıraktım. İçimdeki ben, ben ile savaşıyorum yıllardır; ne yenildim, ne de yendim.

Karardı şu dünyam koptu fırtına
Gülmeyi özledim anam gülmeyi
Poyraz esen ruzgar aldı sırtına
Gülmeyi özledim anam gülmeyi

Hasretin içimden birşey söküyor

Yırt gayri resmimi. bakınıp durma 
Vazgeçilmez biri değilim  gülüm
Hatırlayıp adım. bir daha  sorma
Vazgeçilmez biri değilim  gülüm

Gönül toprağıma. kaç mezar kazdım

Aklım almıyor sebepsiz vedanı
Diller beni gül yârimden ayırdı
Gitmesen olmaz mı alam gadanı
Haller beni gül yârimden ayırdı

Çevirsin rüzgarlar bana yönünü

Bu gece sensizim uyku tutmuyor
Resminle konuştum haberin varmı
Yastık diken oldu yüze batıyor
Yatakla dögüştüm haberin varmı

Adını andikca gözüm doluyor

Diredi ayakları bir adım gitmez ileri
Vallahi bunda ki inat yok katırda hakim bey
Hayatım alt üst oldu evlendim evleneli
Sevgi saygı bilmez ki hal hatırda hakim bey

Bir hal bilmezi sevdim suçum bundan ibaret
Hükümde karar buysa beni, asın hakim bey
Gönülden sevenlere olsun bu halim ibret
Celladı çağırın da başım kesin hakim bey

Gönül köyüne giden. ince yolu,
Buldum, desem misafir edermisin.
Aşkın sarayına bir garip  kulu,
Saldım, desem misafir edermisin.. İzzet Gayretli

Ne anası varmış nede babası
Bir yuvada kalmış Hayati amca
O zaman var imiş birde ablası
Yıllar sonra bulmuş Hayati amca

Şehire götür deyom götürmeyon ki beni
Boyu bosu yerlere devrilesice herif
Elin garıları hanim olmuş anlamayan ki
Mermi gibi namlıya sürülesice herif