Bir annemin
Süt kokusunda kayboldum İzmir
Bir de, sende her akşam batarken güneşin!
Yolcuları bekler sessiz limanda gölgem
El sallar hüzünler gülümseyip geçerken.
Tenimi kanatırken soğuk rüzgârların,
Zamanın saçlarını tararım senli parmaklarımla!
Alacaksan bekletme artık,
Al beni de lacivertinde oyun bahçene
Bitsin sürgün iz düşümlerim!
Bırak düşeyim mavi bulutlardan karanlık dehlizlere.
Bilirsin ağlamam kimsesizliğime,
Avunurum serkeş imbat serinliğinde.
Kaybolduğum her gün batımında
Şerefe diyerek içiyorum acıları
Kehribar kadehlerde
Bu yüzdendir sana sevdam
Damarlarımda aktıkça yosun tadın
Bakışımda saklanır gizemli adın.
Aldatırım aşkı
Kollarında sabahladığım gecelerde!
Kıskanır martılar,
Güneş taşırlar erkenden pencereme...
Açmam kilitli kapıları
İnadına camların saydamlığında
Yakıp geçer sıcak solmuş anıları.
Alaz pırıltılarında
Kırmızılara inat,
Gökyüzü olur rengin.
Vurulmuş umutlarında kalır
Saklı düşlerim! …
2009
İzmir...
Her günü yeni bir umuttur..
Anlatmakla olmaz yaşamak gerek..
Kayıt Tarihi : 14.9.2011 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gözleme dayalı bir anlatımın duyguyla yorularak okuyucuya sunumu bence başarılı olmuş..tebrik ediyorum..
Ama bir de şehrin naturasında var oluyor, şehir salgılıyor kendine aşık etmek hormonunu....
Güzel şiirinizi, kaleminizi kutluyorum sayın Hava Köseoğlu...
TÜM YORUMLAR (2)