Izdırap Şiiri - Üniformasız Yazar

Siz Arapların yarasına oldunuz merhem,
Kanarken Kerkük, Doğu Türkmenistan.
Ağıtlar yaktınız sırtınızdan vuranlara,
Ağlarken Türkmen dedem, nenem.

Araplara ağlayan Türk mü olur ?
Türk ölürken sevinen Türk müdür,
Kardeş çığlığı duymayan cehalet sağırı,
Nankörden olmaz size derman.

Memleketim ile aramıza perde çektiniz,
Kandaşları görmezlikten geldiniz.
Türk hariç herkese hümanistliğiniz,
Unutmayacak bu Türk kanım da kinimiz.

Unutmaz tarih Türk'e sataşanları,
Alınır bir gün bir baş için bin baş.
Dayan kandaş yetişir Türklüğün fedaisi,
Yıkılır bir gün zalimin duvarı.

Türküm varken neyleyeyim ben düşman evladını,
Atamaz üstünden Türklüğünü kandaşım.
Zihnini satmış Türk bu sözüm sana:
Ölür de yine de vazgeçmez Türkmenim
Gök mavisinden.