Ben 'sen' için yaptıklarımı söyleyemem, bir anlamı kalmaz.
Ben kendi dünyamda bir 'sen' yapmaya çalıştım, olmamış meğer.
Şimdi gidiyorum kendi dünyamdan.
Sen o dünyada olmamış halinle kalacaksın,
Bir anlamın olmadan...
Seni mutlu eden bir yerde,
Adının kelimeler arasında karıştığı bir gün oturdu yüzüme tebessüm.
Gelişine verdim bu adı
Ağaçlara senin adın
Bebeklere senin adın
Yokluklara
Hasretlere
Salt fikirlerin ince çizgisinde buluşalım
Gel
Arındır ruhunu hakikatlerden
Binlerce duvar var önümde
Bu aşk yer ile yeksan,
Buluşalım
Bütün gücünle susuşun değil de;
Gözlerinle vuruşun yıktı.
Beni susturan vurup yıkışın değil de;
Ben ağlarken gülüşün oldu
Ve
Islak hıçkırıklarım
Gece radyoda çalan parçaların aralarına kim sakladı seni?
Ama şu bir gerçek ki
Çok yakışıyor yokluğun yanıma.
Bir tek benimle
İyi gidiyor yokluğun.
Seninle aynı coğrafyayı paylayaşan
Sabunla yıkadım bu
Pas tutmuş sevdamı,
Nefes aldığına tanıklık eden
Bir suyla duruluyorum
Ve sen
Tensel bir kuraklığın yağmur duasında ellerim
Sessiz gidişindeki gök gürültüsü
Çınlarken kulaklarımda
Avuçlarımda kalan kokunla
'Bir damla sen' için yalvarıyorum
Allah'a
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!