Camımı dövüyor inatla
İri iri yağmur taneleri
Birisi beni bunlardan etkilenmeye zorluyormuş
Gibi
Sanki.
Elden bir şey gelmez gözlerini düşlemekten başka
Gülüşünün gölgesinde
Uyuyan bir güzel yatmakta
Şerefine kaldırılan her kadeh
Gideceğinin korkusuyla
Hıçkırıklara
Unutmadan,
İstanbul'u gördüm gitmeden
Yedi Tepesi'ni de gördüm
Sevmeden yaşar mı insan?
Sen de sevmiştin burada
Biliyorum
Bilincimin altında bir yere o kadar derin kazımışım ki varlığını
Sanki gün biterken
Camlara vuran güneş gibi
Kaplamışsın günlerimi
Ve güneş usulca dünyamı terkettiğinde
Gelip odamın ışığını yakacakmışsın gibi;
Ağır ve tekdüze yağmur yağmakta,
Yeşil çayırlara ve siyah kayalara.
Belirsiz biçimler havaya karışmakta,
Bürünmüş incecik dumanlara.
Affet Azize, Meryemsiz oldu artık akşamlar,
Dilimin ucunda dünyayı döndüren kelimeler,
Efillenirken bahar körpecik bir kış veda eder.
Saçlarını uçuşturacak bir ruzgar dile,
Ve
Küçük bir tebessüm et seni benden götüren yele.
Başka bakışlar gözlerini oyalayana dek
Alnının ortasında
Yazılmamışların bir kenarında
Tüyü bitmemiş hayallerimle
Sandalımda bekliyor olacağım.
Ve
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!