Karanlık bitti,açıldı perdeler,
İnsanı gördüm ben,insanı gördüm.
Bozuldu şekiller,dağıldı renkler,
İnsanı gördüm ben,insanı gördüm.
Hangi din ve ırktan olursa olsun
Yeter ki katıksız sevgiyle gülsün
Bütün insanları kardeşi bilsin
İnsanı gördüm ben,insanı gördüm.
Yunus,Hacı Bektaş'ın aşığıyım
Kapılarında bir garip gedayım
Yobazlığa fersah fersah uzağım
İnsanı gördüm ben,insanı gördüm.
"Gönül Çalap" tahtı diyenler onlar
İnsanı en yükseye koyanlar onlar
Kalp kırmayı günah sayanlar onlar
İnsanı gördüm ben,insanı gördüm.
İyinin kötünün milleti olmaz
Kötülerin hiç Merhameti olmaz
Ayrımcılık yapar,şefkati olmaz
İnsanı gördüm ben,insanı gördüm.
Yazık ki İnsanlık kaybolmuş siste
Gönle bakan kim? O kalmış geçmişte
Kelimeler esir eski lügatte
İnsanı gördüm ben,insanı gördüm.
Farklı olsa da mezhebi,lisanı
Sen saygı duy,kucakla,sev insanı
İncinsen de,sakın incitme canı
İnsanı gördüm ben,insanı gördüm.
(07.07.2017)
Mehmet AkKayıt Tarihi : 8.7.2017 11:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!