İnsan
Evrende beliren heybetli nokta
Yasak tatların hevesli alıcısı
Aç yanına koşan
Doyumsuz seyyah
Sen değil misin uzantılarından yeni ilahlar yaratan
Her şeyin bir şeye arzusunu
Aklıyla tartamayan bir kaygılı
Sevdayı ihanete umudu gerçege vuran
Omuzlarında sırlı bir yuk
Cüretkârca edalı
Siyahı zorlayıp beyaza sunan
Yanılgısın işte
Hem ezelin hem ebedin dilinde
Yaşam ölüm ve ruh
Kutsal bir üçlemenin
Mahzeninde olgunlaşan
Olgunlaştıkça ağırlaşan
Her çağın hem öznesi hem yüklemi
Ne kadar uzansan da ötelere
Kısmetin düğümlü
Varışın yine kendine
Dilmun
Dilmun ZiusudraKayıt Tarihi : 18.5.2019 23:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yine dolu dolu bir şiir ki ne yazsam az gelecek...
Her daim sevgimle canım...
Insan kendi sırrına ermek için debelenip duyuyor .Omuzlarındaki sırlı yük bu
Kâh mutlulukla eğleşiiyor kâh hüznün kalbinde buluyor kendini.Kiymetlendi şiirim uğrayınca sayfama Canan'ım
Hep güzellik dileklerimi bırakıyorum sana sevgimle
Selam benden
Sevgiler
Yitirdiğinden bu yana evrenle sürekli bir savaş içinde oldu.
Bu savaştan dolayı evrene bir çok darbe indirmiş durumda, fakat bu darbeleri aslında kendie indirdiğinden haberi yok, çünkü kendisi de bu evrenin bir parçası.
Saygılarımla...
Yüreğinize sağlık.
Teşekkür ederim anlamlı yorum için, saygılarımla
Herkeste az çok vardır.
Ama o zaafı kendine "süs", üstüne bir de hak görene "hadsiz" derler!
Yani zaaf, zafiyet yaratmıştır bir bakıma.....
Öyle biri sanırım, şiirle portresi çizilen....
Ustaca...
İmgeleri de özel...
Tebrikler Değerli Şaire....
Teşekkür ederim Mustafa Bey.Deger kattınız şiirime.
Saygılarımla
Ne kadar uzansan da ötelere
Kısmetin düğümlü
Varışın yine kendine
Teşekkür ederim, düğüm hep bizde çözülüyor degil mi?
Saygılar
TÜM YORUMLAR (6)