Fakir bir kulum.
Aç gönlümü Ey Fatiha!
Mushaf açtım seni gördüm
Yol göster şu kaybolmuşa
Şaşmış idim seni buldum
Vahyin özü Sen'sin derler
Ahu gözün nasıl yaksın
Kor oldum seni yakarım
Tatlı dilin nasıl çelsin
Arı oldum bal yaparım
Nârin elin nasıl sarsın
Aşkın ile düştüm derde
Vuslat için gezdim çölde
Canım yanar fâni tende
Allah desin âşık canlar
İller gezdim derdim arttı
Şu gönlümde çağlayan var
Ateş olup dağlayan var
Yetim gibi ağlayan var
Allah deyip kurtulalım!
Şu dünyada varım mı var
Yoksa kalpte aşktan katre
Sözlerimi anlamazsın
Yoksa eğer içten yâre
Gönül gözün açamazsın
Aklın fikrin dünya ise
Gafil olan istemem
Hakk'ı bilenler gelsin
Cahil olan istemem
Arif olanlar gelsin
Ham olanı istemem
Aşk Aşk dedikleri, bir güzeli sarmak mıdır
Gül yüzüne bakıp, hülyalara dalmak mıdır
Busesiyle gülüp, hasretiyle yanmak mıdır
Gerçek Aşk ararım, suretler aynamdır benim
Yâr Yâr dedikleri, benim gibi insanoğlu
Aşk ateşi canlar yakar
Yanan bilir benim hâlim
Saklı derdi kimler anlar
Âşık bilir benim hâlim
Tükenmişim yana yana
Yüce Allah Kuran'ında
Vel-Asr dedi yemin etti
Duyulmalı tüm çağlarda
İnsanlığa hitap etti
Vel-Asr nedir bilirmisin
Baharımı kimler versin
Kuş misali uçtu gitti
Günahımı kimler alsın
Dağ misali oldu gitti
Üryan doğdum masum idim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!