Fakir bir kulum. Yunus Emre aşığıyım.
Aç gönlümü Ey Fatiha!
Mushaf açtım seni gördüm
Yol göster şu kaybolmuşa
Şaşmış idim seni buldum
Vahyin özü Sen'sin derler
Ahu gözün nasıl yaksın
Kor oldum seni yakarım
Tatlı dilin nasıl çelsin
Arı oldum bal yaparım
Narin elin nasıl sarsın
Aşkın ile düştüm derde
Vuslat için gezdim çölde
Canım yanar fani tende
Allah desin aşık canlar
Pınar içtim içim yandı
Şu gönlümde çağlayan var
Volkan gibi kaynayan var
Güneş olup kavuran var
Allah deyip kurtulalım
Şu dünyada varım mı var
Yoksa kalpte aşktan katre
Sözlerimi anlamazsın
Yoksa eğer ruhta yâre
Gönül gözün açamazsın
Aklın fikrin dünya ise
Gafil olan istemem
Hakk'ı bilenler gelsin
Cahil olan istemem
Arif olanlar gelsin
Ham olanı istemem
Aşk ateşi canlar yakar
Yanan bilir benim halim
Saklı derdi kimler anlar
Âşık bilir benim halim
Tükenmişim yana yana
Yüce Allah Kuran'ında
Vel-Asr dedi yemin etti
Duyulmalı tüm çağlarda
İnsanlığa hitap etti
Vel-Asr nedir bilirmisin
Baharımı kimler versin
Kuş misali uçtu gitti
Günahımı kimler alsın
Dağ misali oldu gitti
Üryan doğdum masum idim
Başım artık ağır bana
Dermanım yok taşımaya
Allah yolum açık etsin
Akıbetim hayır ola
Irmak gibi aktım geldim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!