İmkansız Kuğu Şiiri - Ömer Yücekaya 2

yelesi kana belenmiş savaş atları gibi kan ter içinde
bilseniz nasıl koştum peşinizden
aşüfte takvim yapraklarına inat
tepeden tırnağa
bilseniz nasıl aşka kesildim size

en ıssız anımda bile öyle kalabalıktınız ki bende
bire kırk veren buğday başakları gibi
içimde çoğaltırdım sizi
yoksul yüreğimin en müsrif misafiriydiniz

siz bayan flu…
siz kendi gölgesine hapsolmuş imkansız kuğu
sevdim sizi…
kısacık ömrüne mutluluk sığdıran bir kelebeğin coşkusuyla
şemsiyesiz kuşları ıslatan bir yaz yağmurunun aceleci tavrıyla
pür telaş sevdim

oysa hep azı karar çoğu zarardı sizin sevmeleriniz
hep kekremsi…
hep acı…

ben, istiridyenin kalbinden kopartılmış bir inci saflığında
severken sizi…
siz, hep kursağımda bıraktınız aşkı
dudağıma delikanlı bir ıslık ilikleyip
hedefine aşık bir mermi gibi hep size yürüdüm
siz bir adım bile gelmediniz, gelemediniz…

türkü yanığı gecelerde parmak uçlarımı yaka yaka
sizi çizdim gecenin ateşten tuvaline
siz görmediniz, göremediniz…

ben aşktım bayan flu
siz bilmediniz, bilemediniz…