Sukulent gibiydin.
Anaç ruhun, dallarından bile kök verdi.
Ben sana tutundum.
Tomurcuklandım, bahar oldum.
Çiçek açtım hatta.
Ama can suyum hep sen oldun.
Yazmak istiyorum seni.
Satırlarımdan kaçıyosun.
Nefesin, omzuma düşsün istiyorum.
Düşümden kaçıyosun.
Tutsam. Hiç bırakmasam.
Dünyada, dünyam oluyorsun..
Ben yine hatalar yapacağım..
Peşi sıra hiç bıkmadan..
Yapma demene rağmen, yine yapacağım..
Vazgeçme ışığım olmaktan..
Özlemin yine saracak beni..
Sana canım diyemedim.
Candan ötem, seni çok sevdim.
Ömrüm sensiz bir hiç dedim.
Yar Sevdanı sebebim bildim..
Can sensin, sevdalım.
Usul usul girdin gönül bağıma,
Yarim, hayat oldun sen bu canıma.
Yar sen canıma.
Dünyayı verseler, kalmaz yarına.
Senin sevdan, dünya olur yar bana.
Dünya yar bana.
Bir kalbin ıssızlığında kaybolmaktansa,
Kendi yanlızlığına sığın.
Açılan yaralarına, savaşlar açacaksın elbet..
Zamanı geldiğinde, zaferlerini kutlayacaksın..
Derin mavilerde kaybolup, en yeşillerde koşacaksın..
Yaradılışın, gizemi kadar seviyorum seni.
Yaradanın adıyla.
Her zerremde, varlığını hissediyorum,
Varlığında, şükürlerimi hatırlıyorum.
Evrenin, sonsuzluğu kadar seviyorum seni,
Yerin, göğün bucaksızlığı kadar.
Şarkılarına, konu olmuştu şiirlerim..
Kalbimin kırığımıydı? Göğsümü daraltan..
Yoksa, yokluğunu kabullenişin miladımı?
Adını koyamadığım varlığının,
Canıma yapışan, ellerinin özlemi duyulurmu?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!